دانستنی های عکاسی

در اصطلاح عامه، شغل عکاس را عکاسی گویند.

ازنظر لغوی عکاسی مترادف با روش عکس‌برداری است. این لغت ترجمه ای است برای واژه فتوگرافی که از ترکیب دو کلمه فتو و گرافی تشکیل شده است.

فتو همان نور است و ثبت و نگارش را گرافی گویند. به تعبیری فتوگرافی یا عکاسی، ثبت نور و ایجاد تصویر است.

آنچه مهم است نقش نور در ایجاد تصویر است که اساس کار عکاسی را بر عهده دارد.

برای ایجاد تصویر باید بتوان نور را بر روی فیلم عکاسی و یا گیرنده تصویر الکترونیکی ثبت کرد این تصویر باید به طریقه‌ای ظهور یافته و یا به نوعی ثابت شود.

برای ثبت نور لاجرم نیازمند به استفاده از وسیله ای است که آن را دوربین عکاسی نامند.

نورهای بازتابیده شده از سطح اشیا بر روی نگاتیو یا گیرنده تصویر تأثیر گذاشته و سطح حساس به نور واکنش نشان داده و تصویر ثبت می شود.

شاید بتوان عکاسی را در سه حیطه علمی، صنعتی و هنری بررسی کرد. در ابتدا عکاسی با استفاده از اصول علمی به وجود آمد.

درواقع عکاسی کشف و یا اختراع یک شخص نیست.

تاریخچه عکاسی در جهان نشان دهنده اینست که عکاسی با توجه به تلاش های نوآورانه افراد مستعد در طول زمان تکمیل شده است.

اکتشافات نوری، تحقیقات در زمینه کاغذهای حساس به نور و موارد بسیاری است که نتیجه تحقیقات و آزمایش های علمی نخبگان عکاسی است.

این علم در صنعت گسترش یافت و توسعه ای فراگیر پیدا کرد.

اساس کاردوربین عکاسی از جعبه تاریک آغاز شد که مربوط به دورانی بسیار قدیمی تر از اختراع اولین دوربین عکاسی می شود.

عکاسی هنری است که با توجه به ذوق فردی که آن را عکاس می نامیم شکوفا می شود.

در عصر حاضر، ثبت تصاویر بر روی کاغذ حساس به ثبت لحظات ناب بر روی گیرنده های تصویر تبدیل شده است.

در این میان تفاوت عکس خوب و عکس بد در اصولی است که هنرمند عکاس برای خلق تصاویر هنری به کار می گیرد

هنر عکاسی

هر چند وجود قریحه ذاتی در هنر می تواند منجر به خلق آثاری بدیع شود ولی بدون شک

در عکاسی که علمی است آمیخته به هنر، می توان با آموزش صحیح تصاویری فوق العاده ثبت کرد.

 

اولین تصویر عکاسی شده از لیتوگرافی در سال ۱۸۲۲ میلادی توسط ژوزف نیسه فور ثبت شد.

این مخترع فرانسوی توانست تصویری دائمی را به ثبت برساند که شروعی برای رشد روز افزون عکاسی شد.

عکاسی هنر ثبت لحظات است.

لحظه هایی که شاید تکرار ناپذیر باشند توسط عکاس ثبت شده و به تاریخ می پیوندند.

عکاسی به شیوه های گوناگونی اجرا می شود و عکاس در زمینه های مختلفی فعالیت می کند ، از جمله :

عکاسی پرتره

عکاسی از طبیعت

عکاسی ورزشی

عکاسی خبری

عکاس علمی

عکاسی هنری

برخی از زمینه های رایج تر عکاسی می باشند که هر کدام مزایا و مشکلات خاصی رادارد.

کارعکاس علمی، ثبت داده های علمی است و این مستلزم داشتن آگاهی نسبی در زمینه های متفاوتی است که می تواند مهندسی ، پزشکی و علوم محض را شامل شود.

عکاسی خبری

عکاس خبری باید توانایی تهیه عکس هایی منحصر به قرد را در اماکن عمومی داشته باشد.

برای گرفتن یک تصویر خبری، هرگز نمی توان سوژه عکاسی را از قبل آماده کرد.

عکاس خبری باید دیدی متفاوت داشته باشد و جزئی ترین اتفاقات را نیز از دست ندهد.

عکاسی پرتره :

عکاسی از چهره  که در اصطلاح عکاسی از پرتره نام دارد، کاری است که با استفاده از اصول فنی و مهارت های بصری یک عکاس همراه است.

توانایی ارتباط برقرار کردن با افراد در عکاسی از چهره امری ضروری است که منجر به خلق تصاویری زیبا خواهد شد.

یک عکاس موفق باید آموزش دیده باشد و تکنیک های عکاسی را فرا بگیرد.

علاوه بر آن عکاسی نیاز به خلاقیت و ذوقی هنری دارد.

داشتن دید باز و توجه به مواردی که دیگران به آن توجهی ندارند از یک موضوع، تصویری حیرت برانگیز را خلق می کند.

برای گرفتن تصاویری جذاب باید وقت گذاشت و انتظار کشید.

کم نیستند عکاسانی که در شرایط بد آب و هوایی و یا مناطق خطرناک حضور پیدا می کنند و روزها و ساعت ها منتظر یک لحظه ناب می مانند.

عکاسی همه ذوق است و عشق، پیشرفته ترین دوربین ها بدون عکاس علاقه مند قادر به ثبت هیچ تصویری نیست.

۵ ریسکی که هر عکاس باید با موفقیت از پس آنها بربیاید

به نظر می رسد که عکاسان حرفه ای، فریبنده، مسحورکننده و قوی هستند

اما واقعیت این است که همه عکاسان درمعرض خطر یا ریسک قرار دارند.

خلق و خوی، تمایلات و احساس غم و اندوه، مربوط به شخصیت و خود ما است.

اما شغل ما نیز ممکن است باعث شود که در حالات روحی بد یا خوب قرار بگیریم.

ما به عنوان یک عکاس، با خطراتی ناشی از احساسات و شغل خود روبه رو هستیم.

در اینجا پنج ریسک که معمولا هر عکاس با آنها باید مواجه شود را به همراه راهکار ذکر می کنیم.

۱٫ خودتان را در موقعیت های سخت قرار دهید

همه ما می توانیم امکاناتی را فراهم نماییم که کارمان را راحت انجام دهیم.

مثلا پروژکتور و سه پایه را در جای ثابتی قرار دهیم، همچنین از یک دیوار یا پس زمینه ثابت استفاده کنیم و بارها و بارها در مقابل آن عکس بگیریم.

این شیوه، خیلی راحت و قابل پیش بینی است.

اما اگر خودتان را در موقعیت های سخت قرار ندهید، پس چگونه می توانید رشد یا پیشرفت کنید؟

سریع ترین راه برای رشد، تجربه موقعیت های سخت و دشوار است.

۲٫ موقعیت های جدید را امتحان کنید

بزرگترین چالش برای یک هنرمند، رکود است.

همه ما در بعضی اوقات احساس ناامیدی و رکود داشته ایم، اما ما به عنوان یک

عکاس فعال، باید به طور مداوم از گرایشات بازار مطلع باشیم و طبق آنها عمل نماییم.

چیزی که در ۵ یا ۱۰ سال پیش، خوب به نظر می آمد، امروز خوب نیست.

برای حفظ رقابت و مهم تر از همه، برای الهام گرفتن از گرایشات و علایق جدید، باید به طور مداوم به دنبال تجربه کردن چیزهای جدید باشیم.

احتمالا الان دارید فکر می کنید که این یعنی چه؟ بیایید اینگونه درباره اش فکر کنید.

سبک شما چیست؟ آیا شما معمولا در نور طبیعی، عکاسی می کنید؟ عالی است.

اما الان بیرون بروید و با فلاش جدا از دوربین، عکاسی کنید. از پرواز می ترسید ؟ بیایید عکاسی هوایی را امتحان کنید.

آیا عکاس عروسی و مراسم هستید؟ بیایید عکاسی پرتره را امتحان کنید.

آیا عکاسی داخلی هستید؟ بیایید عکاسی در کشورهای خارجی را امتحان کنید.

این مسیر موفقیت است و همه ما باید آن را طی کنیم.

۳٫ رها شدن

از هر چیزی رها شوید. عکاسان تمایل به کنترل کردن زیاد دارند (نوعی وسواس که می خواهند همه چیز را به شدت کنترل نمایند).

نکته جالب در مورد همه این است که هیچ کس، تفاوت را مد نظر قرار نمی دهد.

بله، همه ما کمی وسواس فکری داریم، اما این وسواس در موقعیتی می تواند مثبت و در جایی دیگر، منفی و باعث شکست باشد.

ممکن است رها شدن، نوعی ریسک به نظر برسد اما ریسکِ داشتن وسواس فکری، از آن بیشتر است.

به منظور رشد و پیشرفت شغلمان، باید انجام برخی از کارهایی که در کسب و کارمان با آن مواجه هستیم را کنار بگذاریم.

اگر می خواهید رشد کنید، ابتدا باید کشف نمایید که از چه چیزی باید رها شوید.

۴٫ به دنبال یک مربی یا منتور (mentor) باشید

کارآفرین بودن، کار آسانی نیست. همه ما به یک مربی یا منتور (تسهیلگر) نیاز داریم.

کسی که در تصمیم گیری های بزرگ، به ما کمک می کند.

کسی که به ما کمک می کند تا از موانع عبور کنیم.

ما در تصویرگران پویا اندیش تلاش نموده ایم تا با بهره گیری از اساتید برجسته در کلاس های جامع عکاسی در این راه به شما کمک کنیم .

کمک و راهنمایی گرفتن از یک متخصص در زمینه عکاسی منظره، معمولا به عنوان

نشانه ای از شکست یا ضعف دیده شود، اما حقیقت این است که نشانه دانایی و زرنگی صاحب کسب و کار است.

مثلا در شرکت هایی که دارای هیئت امنا هستند، دانش جمعی آنها به شکل گیری چشم انداز و مسیر حرکت شرکت کمک می کند.

هیئت مدیره شما شامل چه کسانی است؟

این افراد برای شما هزینه آور هستند اما حضورشان در هیئت مدیره خوب و مفید است.

بنابراین باید خوب فکر کنید که از چه کسی می خواهید زمان، انرژی و دانش خود را در کسب و کارشما سرمایه گذاری کند.

۵٫ جاویژه بازارتان را گسترش دهید

جاویژه یا نیچ (niche) بخش حاشیه ای کوچکی از بازار است که بر روی یک نیاز ویژه یا یک کالای ویژه متمرکز شده است.

ما معمولا به دنبال شیوه های آسان برای عکاسی هستیم اما اگر می خواهید کسب و کارتان رشد کند، باید جاویژه بازارتان را گسترش دهید.

هنگامی که این کار را انجام می دهید، خواهید دید که چقدر ایجاد کسب و کار جدید، ساده تر است.

پیشکسوتان معتقدند که عکاسان یا متخصص هستند و یا عمومی به معنای کسی که

به جای تخصص در یک رشته در چند زمینه معلومات کلی دارد.

اما ما می گوییم عکاس باید یک «عکاس عمومی و متخصص»، باشد.

به عنوان مثال شخصی به عکاسی پرتره بزرگ و عروسی می پردازد (عکاسی تخصصی).

اما با این حال، از هر چیزی که در مقابل دوربینش قرار می گیرد نیز عکس می گیرد (عکاسی عمومی).

مشتریان این عکاس این را می دانند و برای انواع عکاسی نزد او می روند.

گسترش جاویژه بازارتان می تواند به معنای امتحان کردن چیزی جدید باشد، مانند عکاسی هوایی (هواپیمای بدون سرنشین).

حالا اگر این عکاس در کنار کار فعلی اش، این کار را نیز انجام دهد، مسلما درآمد بیشتری را برای استودیوی عکاسی خود به همراه خواهد داشت؛

اما اگر او فقط یک عکاس متخصص بود و فقط در یک زمینه تخصصی، عکاسی می کرد نمی توانست به این نوع عکاس نیز بپردازد.

فعالیت در یک حوزه انحصاری، با ریسک زیادی همراه است .

با این حال، این تازه ابتدای کار است و به منظور موفقیت شدن، باید به دنبال محاسبه

ریسک رشد کسب و کار و دستیابی به پتانسیل کامل خود باشید.

لیستی از خطرات شناسایی شده برای خود و کسب و کارتان تهیه کنید.

بزرگترین خطر برای کسب و کارتان، ترس از ناشناخته ها است ، پس از لاک خود بیرون بیایید و ریسک پذیر باشید.